Να ψηφίσω ή να μην ψηφίσω;

Γνωρίζω ανθρώπους που δεν θέλουν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις εκλογές που έρχονται.

Άνθρωποι όλων των ηλικιών που αισθάνονται απογοητευμένοι από το πολιτικό σύστημα, το οποίο μοιάζει απρόθυμο να αντιμετωπίσει κοινωνικά προβλήματα όπως η ανεργία, η μετανάστευση, η διαφθορά, η κοινωνική ασφάλιση, η αναποτελεσματική δημόσια εκπαίδευση, η κακή δημόσια υγεία, η βάναυση εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, η κοινωνική παθογένεια...

ή που δεν θέλουν να ξαναπληγωθούν, νιώθωντας ότι τα κόμματα που στήριξαν κατά καιρούς πρόδωσαν τις ελπίδες τους για μια καλύτερη κοινωνία...

ή που νιώθουν ότι η κοινωνία τους έχει απορρίψει/απομονώσει και δεν θα τους δώσει άλλες ευκαιρίες να ζήσουν καλά...

ή που πιστεύουν ότι κανένα από τα τριάντα περίπου κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές δεν εκφράζει την ιδεολογία τους...

ή, τέλος, άνθρωποι που θεωρούν ότι η μη άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος είναι επαναστατική πράξη απέναντι στο σύστημα.

Νομίζω πως όσο μεγάλη κι αν είναι η απογοήτευση, η προδοσία, η θλίψη, η μοναξιά ή η οργή που νιώθει ο καθένας μας σε σχέση με το πολιτικό μας σύστημα, αν παραιτηθούμε από το δικαιώμα του "εκλέγειν", από το δημοκρατικό μας δικαίωμα να εκλέγουμε με την ψήφο μας τους ανθρώπους που θα μας κυβερνήσουν, ουσιαστικά παραδίδουμε την χώρα στα συμφέροντα των λίγων, και παραιτούμαστε από καθε ελπιδα για μια καλύτερη κοινωνία.

Η δημοκρατία είναι συμμετοχική. Όποιος δεν συμμετέχει, ουσιαστικά ωθεί τα πράγματα στην ολιγαρχία και στην παγίωση της κοινωνικής αδικίας.

Εμείς αποφασίζουμε!

ΥΓ: Το πρόβλημα με την ευτυχία, λέει ο Αμάρτια Σεν, είναι ότι μπορεί να αισθάνεσαι ευτυχισμένος αλλά στην πραγματικότητα να μην είσαι ελεύθερος: «Μελέτησα για 15 χρόνια το πρόβλημα του υποσιτισμού στις αφρικανικές χώρες και διαπίστωσα με έκπληξη πόσο ευτυχή είναι τα θύματα της πείνας όταν τους προσφέρεται ένα πιάτο φαΐ… Είναι θλιβερό το πόσο εύκολα προσαρμόζονται οι άνθρωποι όταν είναι στερημένοι…».