Στη θάλασσα που οι ψυχές ξεπλένονται από τον Ζέφυρο
Κολύμπησα σήμερα κι ήταν σαν τότε που ήμουν έμβρυο
Σαν τότε που ήμουν ιδέα που δε συλλήφθηκε ή που ξεχάστηκε
Σαν τότε που ένιωσα ευγνώμων για ό,τι βίωσα και για ό,τι χάθηκε
Τη θάλασσα που λούζει αιώνια ο ήλιος και η βροχή
Την ταξιδεύω με ένα βαπόρι από την Ανατολή ως την Δύση
Στο κατάρτι του στέκεται σήμερα και τιτιβίζει ένα πουλί
Που πριν το σκοτάδι προς το νησί θα φτερουγήσει
