Aquarium

Βορειοανατολικά του νησιού, στο ακρωτήρι
Την ώρα που ό,τι γαλάζιο κοκκινίζει,
Κλείνω τα μάτια και αφήνομαι
Στις μυρωδιές του μαΐστρου και
Στις σκέψεις που αυτές διεγείρουν.

Σε λίγο τα ρουθούνια αρχίζουν να καίγονται.
Κι ανοίγω τα μάτια.
Τα χέρια μου είναι ακόμη σηκωμένα, σαν φτερά.
Χαμογελάω.
Έστω και για λίγο, πέταξα!

Έχει πια σουρουπώσει.
Πίσω μου θόρυβοι και φώτα, δίπλα μου κύματα και μπουνάτσα,
Και μπρος μου μια λωρίδα γης,
Που αβίαστα επιστρέφει στο νερό,
στην πατρίδα της, στον προορισμό της.