Το να μην καταφέρεις να πραγματοποιήσεις έναν στόχο που έθεσες είναι βέβαια μια αποτυχία. Μπορεί ο στόχος να υπερέβαινε τις δυνατότητές σου, μπορεί απλά να ήσουν άτυχος. Μπορεί να χρειαζόταν να προσπαθήσεις περισσότερο και να θυσιάσεις περισσότερα. Μπορεί και να μην πίστεψες αρκετά στον εαυτό σου. Μπορεί και ο στόχος σου να μην πήγαζε από κάτι που πραγματικά ποθούσες πολύ.
Σίγουρα η αποτυχία είναι βάρος. Δεν είναι μόνο η προσωπική σου ήττα, σε στεναχωρεί και η ευχαρίστηση που νιώθεις ότι προσφέρεις στους άλλους με την αδυναμία σου. Ιδίως αν διάλεξες να θέσεις περισσότερο στόχους που πόνταραν στην αναγνώριση της αξίας σου από τους άλλους, παρά στόχους που πρωτίστως θα γέμιζαν με γλύκα τη ζωή σου. Γιατί όμως να αφήνεις τους άλλους να αποφασίζουν για το τι θα κάνεις και πως θα ζεις τη ζωή σου; Γιατί αφήνεις τους άλλους να κρίνουν την αξία σου, αν είσαι καλός, αν είσαι "καλό παιδί"; Aφού το ξέρεις, ρε, αξίζεις! Κανέναν δεν έχεις ανάγκη να σου το πει!
Πάρε το χρόνο που ζητάς για να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να ξανασηκωθείς. Μάθε από την εμπειρία σου. Αναστοχάσου ποιος είσαι, από που έρχεσαι και που πηγαίνεις. Σκέψου καλά για ποιον ζεις, τι θέλει η ζωή από εσένα και τι θες εσύ από τη ζωή. Και θέσε με θάρρος τους σωστούς για σένα στόχους. Στόχευε μόνο σε ό,τι θεωρείς πολύ σημαντικό - έτσι θα είσαι προετοιμασμένος να κάνεις θυσίες και να αγωνίζεσαι με πάθος. Μείνε συγκεντρωμένος στους στόχους σου, μην επιτρέπεις να αποσπάται η προσοχή σου από εύκολες απολαύσεις και λόγια γλυκά. Και μη φοβάσαι, ρε! Θα τα καταφέρεις! Το αξίζεις!
6 σχόλια:
Τα είπες όλα,
εγώ ήρθα απλώς σιωπηλά, να χειροκροτήσω.
Είμαι στο blog σου από το βραδάκι. Ακούω τις μουσικές επιλογές σου, ελαφραίνω και γίνομαι κι εγώ φτερό που ταξιδεύει με το κρύο αεράκι της πόλης... Εδώ ζορίζουν που και που τα πράγματα, και είναι στοίχημα το να στέκεται κανείς στο ύψος των περιστάσεων. Και οι γμημένες συνήθειες είναι ένα μαγνητικό πεδίο που μας κρατά στον πόλο της αδυναμίας... Φιλιά πολλά, σ'ευχαριστώ για το πέρασμα!
γεια σου Νίκο!
[είσαι πολύ θαρραλέο άτομο!]
Καλησπέρα & καλή βδομάδα Κατερίνα!
[ ? ]
"Η κόλασή μας είναι οι άλλοι" έλεγε ο Σαρτρ. Είτε πρόκειται για τους γονείς μας, εννοώ κυρίως το φάντασμα το γονιών μας που κουβαλάμε μέσα μας, είτε πρόκειται για τους άλλους ανθρώπους, που, όσο εμείς δεν είμαστε κοντά στον εαυτό μας, παραμένουν εχθρικές φιγούρες.
Άλλωστε το να είναι κανείς "καλό παιδί" προϋποθέτει ότι είναι παιδί. Και το παιδί δεν είναι σε θέση να αποφασίζει, αποφασίζουν άλλοι γι' αυτό.
Καλημέρα και Καλή μας δύναμη!
Φίλε Ταξιδιώτη,
Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου!
Πολύ μου άρεσε το σχόλιό σου (η σημασία του αποφθέγματος του Σαρτρ, το φάντασμα των γονιών μας που κουβαλάμε μέσα μας, το "καλό παιδί" που είναι καταρχάς παιδί)...
Καλημέρα και καλή δύναμη και σε σένα!
Δημοσίευση σχολίου